هین رها کن عشقهای صورتی

هین رها کن عشقهای صورتی ! عشق برصورت نه بر روی سطی

آنچه معشوق است صورت نیست آن ! خواه عشق این جهان خواه آن جهان


آنچه بر صورت تو عاشق گشته ای ! چون برون شد جان چرایش هشته ای


صورتش برجاست این سیری زچیست ! عاشقا واجو که معشوق تو کیست


پرتو خورشید بر دیوار تافت ! تابش عاریتی دیوار یافت


بر کلوخی دل چه بندی ای سلیم ! وا طلب عشقی که پاید او مقیم

"مولانا"

صفحه اصلی » اشعار » مولانا » هین رها کن عشقهای صورتی